sprawić (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈspravʲiʨ̑], AS: [spravʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. sprawiać)

(1.1) aspekt dokonany od: sprawiać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Czy możesz sprawić, aby twój kolega poszedł do domu?
(1.1) Boże, spraw, żeby tak było.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. sprawiać ndk.
rzecz. sprawienie n, sprawca mos
przym. sprawczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: sprawiać
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.