brukowy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z brukiem, dotyczący bruku

(1.2) pot. mający charakter pospolity

(1.3) pot. odznaczający się wulgarnością

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	brukowy		brukowa	brukowe	brukowi	brukowe
dopełniacz	brukowego		brukowej	brukowego	brukowych
celownik	brukowemu		brukowej	brukowemu	brukowym
biernik	brukowego	brukowy	brukową	brukowe	brukowych	brukowe
narzędnik	brukowym		brukową	brukowym	brukowymi
miejscownik	brukowym		brukowej	brukowym	brukowych
wołacz	brukowy		brukowa	brukowe	brukowi	brukowe

przykłady:

(1.1) Marjusz wszedł do sali dolnej, zabrał beczułkę z prochem i korzystając z dymu i ciemnej mgły, zapełniającej wnętrze barykady, dotarł do brukowej nory, w którą zatkniętą była pochodnia^[1].

(1.2) Szczegół z życia rudego Miguela wskazał prasie brukowej drogę do wyjaśnienia drażniącej zagadki^[2].

(1.3) Nie przystoi na trybunie parlamentarnej używanie brukowego słownictwa.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kostka / nawierzchnia / ulica brukowa

(1.2) dziennik / kryminał brukowy • powieść / prasa brukowa • brukowe pismo

(1.3) język brukowy • słownictwo brukowe

synonimy:

(1.2) tandetny

(1.3) nieparlamentarny, podwórkowy, uliczny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bruk mrz, brukowiec mrz, brukarz mos, brukarstwo n, brukowanie n, wybrukowanie n, zabrukowanie n, brukowość ż

czas. brukować ndk., wybrukować dk., zabrukować dk.

przym. brukarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. bruk + -owy

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) паважен

źródła: