rudy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈrudɨ], AS: [rudy]
-
- znaczenia:
przymiotnik
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, forma fleksyjna
- (3.1) D. lp oraz M., B. i W. lm od: ruda
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik rudy ruda rude rudzi rude dopełniacz rudego rudej rudego rudych celownik rudemu rudej rudemu rudym biernik rudego rudy rudą rude rudych rude narzędnik rudym rudą rudym rudymi miejscownik rudym rudej rudym rudych wołacz rudy ruda rude rudzi rude - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rudy rudzi dopełniacz rudego rudych celownik rudemu rudym biernik rudego rudych narzędnik rudym rudymi miejscownik rudym rudych wołacz rudy rudzi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) białorudy • brązoworudy • brunatnorudy • płoworudy
- synonimy:
- (1.1) płomienisty, rdzawy, rudawy, miedziany, ryży
- (2.1) rudzielec, rudowłosy, rudowłosa, rudasek, rudaska
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rudzielec m, rudasek m, rudaska ż, rudzik mzw, ruda ż, rudość ż, Ruda ż
- przym. rudawy
- przysł. rudo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ginger, redhead, rufous, pot. red-head; (1.2) ginger, redhead, rufous, pot. red-head
- baskijski: (1.2) ilegorri
- białoruski: (1.1) рыжы; (1.2) рыжы; (2.1) рыжы m
- czeski: (1.1) rezavý, ryšavý, zrzavý
- duński: (1.2) rødhåret, rødblond
- esperanto: (1.1) rufa; (1.2) rufa; (2.1) rufulo
- hiszpański: (1.1) bermejo, rojo; (1.2) pelirrojo
- jidysz: (1.2) געל (gel); (2.1) געלער m (geler)
- niemiecki: (1.2) rot
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1-2)
- rosyjski: (1.1) рыжий
- słowacki: (1.1) hrdzavý, ryšavý, książk. rysavý
- ukraiński: (1.1) рудий
- włoski: (1.2) fulvio
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.