brukowanie (język polski)
brukowanie (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌbrukɔˈvãɲɛ], AS: [brukovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) układanie bruku
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik brukowanie dopełniacz brukowania celownik brukowaniu biernik brukowanie narzędnik brukowaniem miejscownik brukowaniu wołacz brukowanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bruk m, brukarstwo n, brukarz mos
- czas. brukować ndk.
- przym. brukowy, brukarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od brukować
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) брукаванне n, машчэнне n
- bułgarski: (1.1) павиране n
- słowacki: (1.1) dláždenie n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.