Twerca (język polski)

Twerca (1.1) w Twerze

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. hydrol. rzeka w Rosji, lewy dopływ Wołgi, do której wpada na terenie miasta Twer^[1][2]; zob. też Twerca w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Twerca	Twerce
dopełniacz	Twercy	Twerc
celownik	Twercy	Twercom
biernik	Twercę	Twerce
narzędnik	Twercą	Twercami
miejscownik	Twercy	Twercach
wołacz	Twerco	Twerce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Twercy • nad Twercą • Twerca wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Twercy • pływać / płynąć Twercą

synonimy:

(1.1) war. Twierca^[3]

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzeka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Twer mrz

przym. twerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Цверца
• czeski: (1.1) Tverca
• francuski: (1.1) Tvertsa
• hiszpański: (1.1) Tvertsá
• kataloński: (1.1) Tvertsà
• litewski: (1.1) Tverca
• niemiecki: (1.1) Twerza
• rosyjski: (1.1) Тверца ż
• ukraiński: (1.1) Тверця ż
• włoski: (1.1) Tverca

źródła: