Twer (język polski)

Twer (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto obwodowe w europejskiej części Rosji, nad Wołgą, przy ujściu Twercy^[1]; zob. też Twer w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Twer	Twery
dopełniacz	Tweru	Twerów
celownik	Twerowi	Twerom
biernik	Twer	Twery
narzędnik	Twerem	Twerami
miejscownik	Twerze	Twerach
wołacz	Twerze	Twery

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Twerze • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Tweru • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Tweru • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Tweru • mieszkaniec / mieszkanka Tweru • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Twerze • pochodzić z Tweru • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Tweru

synonimy:

(1.1) hist. Kalinin (1931‒1990)

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Rosja

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. twerzanin mos, twerzanka ż, Twerca ż

przym. twerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

ros. Тверь < st.rus. Тьхвѣрь

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Tver
• białoruski: (1.1) Цвер ż
• bułgarski: (1.1) Твер m
• estoński: (1.1) Tver
• francuski: (1.1) Tver ż
• litewski: (1.1) Tverė
• łaciński: (1.1) Tueria ż
• łotewski: (1.1) Tvera
• macedoński: (1.1) Твер m
• niemiecki: (1.1) Twer n
• portugalski: (1.1) Tver ż
• rosyjski: (1.1) Тверь ż
• słowacki: (1.1) Tver m
• szwedzki: (1.1) Tver
• ukraiński: (1.1) Твер ż

źródła: