Korynt (język polski)

Korynt (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Grecji, na półwyspie Peloponez; zob. też Korynt w Wikipedii

(1.2) hist. starożytne miasto-państwo

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Korynt	Korynty
dopełniacz	Koryntu	Koryntów
celownik	Koryntowi	Koryntom
biernik	Korynt	Korynty
narzędnik	Koryntem	Koryntami
miejscownik	Koryncie	Koryntach
wołacz	Koryncie	Korynty

przykłady:

(1.1) Widzieliśmy w Koryncie wspaniały pomnik Pegaza.

(1.2) A ja wzywam Boga na świadka mojej duszy, iż tylko aby was oszczędzić, nie przybyłem do Koryntu^[1].

(1.2) Hej, Pawle, czy Ci nie szkoda krwi? / Ateny się odwrócą, Korynt pokaże drzwi^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Koryncie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Koryntu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Koryntu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Koryntu • mieszkaniec / mieszkanka Koryntu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Koryncie • pochodzić z Koryntu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Koryntu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

(1.2) państwo

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Koryntianin mos, koryntianin mos, Koryntczyk mos, koryntczyk mos, Koryntyjczyk mos, koryntyjczyk mos, Koryntianka ż, koryntianka ż, Koryntyjka ż, koryntyjka ż, koryntyjskość ż, Koryntia ż, koryntka ż, koryntówna ż

przym. koryncki, koryntyjski

przysł. koryntyjsko

związki frazeologiczne:

(1.2) córa Koryntu

etymologia:

łac. Corinthus < gr. Κόρινθος (Kórinthos)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Corinth; (1.2) Corinth
• białoruski: (1.1) Карынф m (Karynf)
• czeski: (1.1) Korint m; (1.2) Korint m
• francuski: (1.1) Corinthe; (1.2) Corinthe
• hiszpański: (1.1) Corinto ż
• litewski: (1.1) Korintas m
• łaciński: (1.1) Corinthus ż; (1.2) Corinthus ż
• niemiecki: (1.1) Korinth n
• nowogrecki: (1.1) Κόρινθος ż (Kórinthos)
• rosyjski: (1.1) Коринф m (Korinf)
• słowacki: (1.1) Korint m
• starogrecki: (1.1) Κόρινθος ż (Kórinthos)
• ukraiński: (1.1) Коринф m (Korinf)
• węgierski: (1.1) Korinthosz
• włoski: (1.1) Corinto ż; (1.2) Corinto ż

źródła: