koryntczyk (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Koryntu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik koryntczyk koryntczycy dopełniacz koryntczyka koryntczyków celownik koryntczykowi koryntczykom biernik koryntczyka koryntczyków narzędnik koryntczykiem koryntczykami miejscownik koryntczyku koryntczykach wołacz koryntczyku koryntczycy depr. M. i W. lm: (te) koryntczycy - przykłady:
- (1.1) W referendum koryntczycy opowiedzieli się przeciwko postanowieniom władz miasta.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) koryntianin, koryntyjczyk
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Koryntczyk mos, Koryntianin mos, koryntianin mos, Koryntyjczyk mos, koryntyjczyk mos, Koryntianka ż, koryntyjskość ż, Koryntia ż, koryntka ż, koryntówna ż
- forma żeńska koryntianka ż
- przym. koryncki, koryntyjski
- przysł. koryntyjsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Korynt + -czyk < łac. Corinthus < gr. Κόρινθος
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[1].
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: koryntianin
- źródła:
- ↑
Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.