Koryntia (język polski)
Koryntia (1.2)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. hist. starożytna kraina tworzona przez ziemie leżące wokół Koryntu
- (1.2) adm. nomos ze stolicą w Koryncie; zob. też Nomos Koryntia w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Koryntia Koryntie dopełniacz Koryntii Koryntii / przest. Koryntyj celownik Koryntii Koryntiom biernik Koryntię Koryntie narzędnik Koryntią Koryntiami miejscownik Koryntii Koryntiach wołacz Koryntio Koryntie - przykłady:
- (1.2) Koryntia leży na Peloponezie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kraina
- (1.2) nomos
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Korynt mrz, Koryntianin mos, koryntianin mos, Koryntczyk mos, koryntczyk mos, Koryntyjczyk mos, koryntyjczyk mos, Koryntianka ż, koryntianka ż, koryntyjskość ż, koryntka ż, koryntówna ż
- przym. koryncki, koryntyjski
- przysł. koryntyjsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Corinthia < gr.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Corinthia; (1.2) Corinthia
- łaciński: (1.1) Corinthia ż
- nowogrecki: (1.2) Κορινθία ż
- włoski: (1.2) Corinzia ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.