miasto-państwo (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌmʲjastɔ‿ˈpãj̃stfɔ], AS: [mʹi ̯asto‿pãĩ ̯stfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) hist. w starożytności: zespół terenów i osiedli zgrupowanych wokół miast, mający charakter odrębnego państwa; zob. też miasto-państwo w Wikipedii
- (1.2) hist. w średniowieczu: silne ekonomicznie miasto, mające charakter niezależnej republiki
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik miasto-państwo miasta-państwa dopełniacz miasta-państwa miast-państw celownik miastu-państwu miastom-państwom biernik miasto-państwo miasta-państwa narzędnik miastem-państwem miastami-państwami miejscownik mieście-państwie miastach-państwach wołacz miasto-państwo miasta-państwa - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) polis
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.2) określenie stosowane niekiedy współcześnie w odniesieniu do Watykanu
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) city-state
- białoruski: (1.1) горад-дзяржава m
- esperanto: (1.1) urboŝtato, ŝtaturbo, regnourbo
- hiszpański: (1.1) ciudad-estado ż
- niemiecki: (1.1) Stadtstaat m
- nowogrecki: (1.1) πόλη-κράτος ż
- węgierski: (1.1) városállam
- włoski: (1.1) città-stato ż; (1.2) stato della città m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.