wieprz (język polski)

wieprz (1.1)
wymowa:
IPA: [vʲjɛpʃ], AS: [vʹi ̯epš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zootechn. wykastrowany samiec świni
(1.2) gw. (Poznań) dzik[1]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. obraź. tęgi mężczyzna[2]
(2.2) pot. obraź. mężczyzna zachowujący się nieprzyzwoicie[2]
(2.3) pot. obraź. chciwy mężczyzna
(2.4) pot. obraź. o pogardzanej osobie
odmiana:
(1.1-2)
(2.1-4)
przykłady:
(1.1) Żandarmi zabrali wieprza trzymanego przez nas od świąt.
(1.2) Myśliwi nie mogli zabić wieprza spod Konina.
(2.1) Na kocu siedział stary wieprz i sączył piwsko z butelki.
(2.2) Nie siadajcie obok tego wieprza przy barze, myśli o sobie, że jest donżuanem.
(2.3) Pazerne wieprze z magistratu dobrze wiedzą, jak nas oszwabić.
(2.4) Nie będziesz mnie tu, wieprzu jeden, pouczał!
składnia:
kolokacje:
(2.1) spasiony / tłusty wieprz
synonimy:
(2.1) pot. gruby, baryła, baryłeczka, baryłka, beka, brzuchacz, buła, góra mięsa, góra tłuszczu, grubas, grubasek, klucha, kluseczka, kluska, obżartuch, pasibrzuch, pulpecik, pulpet, rozwora, spaślak, tłuścioch, tłuścioszek; pot. żart. szafa trzydrzwiowa; eufem. puszysty[3]
(2.2) pot. cap, dziwkarz, świnia, świntuch, świntuszek; lubieżnik, rozpustnik, satyr; przest. bezwstydnik, wszetecznik, zbereźnik[4]
antonimy:
(2.1) chuderlak, chudzina, szkielet
hiperonimy:
(1.1) świnia, świniak
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Wieprz mrz, wieprzowina ż, wieprzowinka ż, wieprzowatość ż
zdrobn. wieprzak mzw, wieprzek mzw
przym. wieprzowy, wieprzowaty
związki frazeologiczne:
młynarskie wieprze rozkurzem się tuczą • rzucać perły przed wieprze
etymologia:
prasł. *vepr'ь
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dzik
źródła:
  1. Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 252.
  2. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wieprz” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Lidia Wiśniakowska, Słownik synonimów PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, ISBN 978-83-01-17382-1, s. 85.
  4. Lidia Wiśniakowska, Słownik synonimów PWN, s. 292.

wieprz (język kaszubski)

wieprz (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zootechn. wieprz
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pruch
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wieprzk
związki frazeologiczne:
spasłi jak wieprz
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.