świntuch (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. żart. ktoś zachowujący się nieprzyzwoicie
- (1.2) pot. osoba, która brudzi, nie zachowuje porządku
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik świntuch świntuchy dopełniacz świntucha świntuchów celownik świntuchowi świntuchom biernik świntucha świntuchów narzędnik świntuchem świntuchami miejscownik świntuchu świntuchach wołacz świntuchu świntuchy - przykłady:
- (1.1) Ten świntuch znowu ględzi o swoim krótkim fajfusie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pot. świntuszek; książk. bezwstydnik; przest. rozpustnik, wszetecznik, zbereźnik
- (1.2) pot. prosię, brudas, fleja, flejtuch, smoluch, wycierus; posp. świnia
- antonimy:
- (1.2) czyścioch
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. świnia ż, świniaczek m, świniarz m, świniarka ż, świniarek m, świniarczyk m, świństwo n, świństewko n, świntuszenie n, świniarnia ż, świniarstwo n, świniowate nmos, świniarnik m, świnnik m, świniec m, świnina ż, świniowina ż, świńszczyzna ż, świniak m, świniowate nmos, Świniary nmos, Świniarsko n, Świnia ż, świnka ż, świneczka ż, świniocha ż, świniucha ż, świnienie n, świnianie n, uświnienie n, poświntuszenie n, naświnienie n, uświnienie n, ześwinie n, wyświnienie n, oświnienie n, świńskość ż
- zdrobn. świntuszek m
- forma żeńska świntucha ż, świntuszka ż
- czas. świnić ndk., świniać ndk., uświnić dk., świntuszyć ndk., poświntuszyć dk., naświnić dk., uświnić dk., ześwinić dk., wyświnić dk., oświnić dk.
- przym. świński, świni, świniowaty, świniarski, świniowaty
- przysł. świńsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.2) свінтух m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.