świntuszek (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) zdrobn. od: świntuch
- (1.2) pot. iron. osoba która brudzi
- (1.3) pot. iron. osoba opowiadająca lub robiąca rzeczy zbereźne
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik świntuszek świntuszkowie dopełniacz świntuszka świntuszków celownik świntuszkowi świntuszkom biernik świntuszka świntuszków narzędnik świntuszkiem świntuszkami miejscownik świntuszku świntuszkach wołacz świntuszku świntuszkowie depr. M. i W. lm: (te) świntuszki[1] - przykłady:
- (1.1) Jesteś mały świntuszek, dzieci znalazły twoje świerszczyki w garażu!
- (1.2) Paweł jest świntuszkiem, który nie potrafi wstawić kubka do zmywarki.
- (1.3) W sieci roi się od najróżniejszych świntuszków internetowych zamieszczających porno-posty.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) brudas, flejtuch
- (1.3) rozpustnik, zbereźnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. świntuch mos, świntucha ż, świntuszenie n
- forma żeńska świntuszka ż
- przym. świński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. świntuch + -ek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: świntuch
- źródła:
- ↑
Hasło „świntuszek” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.