fajfus (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈfajfus], AS: [fai ̯fus] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) posp. penis^[1][2]

(1.2) posp. wyzwisko w stosunku do mężczyzn

(1.3) posp. oferma, ktoś niezdarny^[1][3], leniwy, głupi^[4]

(1.4) gw. żołnierska z okresu II wojny światowej^[5] oraz gw. lwow.^[6] ordynans

(1.5) gw. lwow. mały chłopiec^[6]

(1.6) żart. o koledze, kumpel

(1.7) gw. więz. więzień porządkowy sprzątający korytarze^[7]

(1.8) gw. złodziejska pomocnik kieszonkowca^[7]

(1.9) gw. złodziejska złodziej, który kradnie mało wartościowe rzeczy^[7]

(1.10) gw. złodziejska donosiciel, oskarżyciel^[7]

(1.11) gw. złodziejska dozorca nocny^[7]

(1.12) gw. szoferska nieuważny przechodzień^[7]

odmiana:

przykłady:

(1.1) Ten świntuch znowu ględzi o swoim krótkim fajfusie.

(1.2) Przeszedł fajfus i nawet dzień dobry nie powiedział.

(1.5) Tam, o, taki fajfus kręci się pod nogami.

(1.6) Pięć lat fajfusa nie widziałem. Wreszcie się z nim spotkam.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.5) bajfus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. dial. Pfeife → penis, głupiec^[5]

(1.4) niem. Feifus < niem. bei Fuss^[7]

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: penis

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: oferma

(1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kumpel

źródła: