pomocnik (język polski)

wymowa:
IPA: [pɔ̃ˈmɔʦ̑ʲɲik], AS: [põmocʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba do pomocy przy jakiejś pracy
(1.2) pracownik pracujący pod czyimś kierunkiem
(1.3) sport. piłkarz grający w pomocy; zob. też pomocnik (piłka nożna) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) przest. podręczna szafka
odmiana:
(1.1-3)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pomoc ż, pomocnica ż, pomocnictwo n, pomaganie n
czas. pomagać
przym. pomocny
przysł. pomocnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też pomocnik w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
Hasło „pomocnik” w: SJP.pl.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.