magistrat (język polski)
cieszyński magistrat (1.2)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) daw. urzędnik reprezentujący magistrat (1.1)[2]
- (2.2) daw. urzędnik miejski sprawujący najwyższą władzę wojenną i sądową lub wykonawczą w starożytnym Rzymie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik magistrat magistraty dopełniacz magistratu magistratów celownik magistratowi magistratom biernik magistrat magistraty narzędnik magistratem magistratami miejscownik magistracie magistratach wołacz magistracie magistraty - (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik magistrat magistraci dopełniacz magistrata magistratów celownik magistratowi magistratom biernik magistrata magistratów narzędnik magistratem magistratami miejscownik magistracie magistratach wołacz magistracie magistraci depr. M. i W. lm: (te) magistraty - przykłady:
- (1.1) Przedsiębiorcę z Siemianowic Śląskich i pracownicę katowickiego magistratu zatrzymali śląscy policjanci[3].
- (1.2) Kupisz te struny w sklepie muzycznym obok magistratu.
- (2.2) Przed zmierzającym na Lateran magistratem kroczyło kilkudziesięciu pretorianów.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. magistratura ż, magistracik mrz
- przym. magistracki, magistratowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Magistrat < łac. magistratus → urząd zwierzchni
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (2.2) magistrate
- bułgarski: (1.1) магистрат m; (2.2) магистрат m
- czeski: (1.1) magistrát m
- francuski: (2.2) magistrat m
- hiszpański: (2.2) magistrado m
- łaciński: (2.2) magistratus m
- włoski: (2.2) magistrato m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.