tur (użycie międzynarodowe)

wymowa:

znaczenia:

symbol

(1.1) jęz. kody ISO 639-2 i ISO 639-3 język turecki, turecczyzna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tur (język polski)

tur (1.1)

wymowa:

IPA: [tur], AS: [tur]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. Bos primigenius Bojanus^[1], wymarły gatunek ssaka z rodziny wołowatych; zob. też tur w Wikipedii

(1.2) przest. gw. kolędnik w stroju rogatego zwierzęcia^[2]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) kolejna grupa osób wykonująca tę samą czynność^[3]

(2.2) choreogr. zrobienie koła w tańcu^[3]

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(3.1) D. lm od: tura

wykrzyknik

(4.1) rzad. onomatopeja imitująca terkot^[4]

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tur	tury
dopełniacz	tura	turów
celownik	turowi	turom
biernik	tura	tury
narzędnik	turem	turami
miejscownik	turze	turach
wołacz	turze	tury

(2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tur	tury
dopełniacz	tura	turów
celownik	turowi	turom
biernik	tur	tury
narzędnik	turem	turami
miejscownik	turze	turach
wołacz	turze	tury

(3.1) zob. tura

przykłady:

(1.1) Serce łomotało w piersiach myśliwca, gdy oczy wypatrywały w matecznikach ślady turów i łosiów, niedźwiedzi i wilków, jeleni i dzików^[5].

składnia:

kolokacje:

(1.1) ostatni / wymarły tur • czaszka / szczątki / rogi tura

synonimy:

(1.2) turoń

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zwierzę

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tur mzw/mrz, turoń mzw, turzyca ż

przym. turzy, turzycowy

związki frazeologiczne:

chłop jak tur • ryczeć jak tur • silny jak tur

etymologia:

(1.1) prasł. *turъ^[6]; por. czes. tur, kasz. tur, ros. тур, ukr. тур

(2.2) franc. tour → obrót^[3]

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) auroch, aurochs, ure, urus
• baskijski: (1.1) uro
• bułgarski: (1.1) тур m
• czeski: (1.1) pratur m
• esperanto: (1.1) uro
• fiński: (1.1) härkä
• łaciński: (1.1) urus m
• łotewski: (1.1) taurs m
• ukraiński: (1.1) тур m
• włoski: (1.1) uro m

źródła:

tur (język czeski)

tur (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) zool. Bos primigenius^[1], tur

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tur	tuři
dopełniacz	tura	turů
celownik	turovi / turu	turům
biernik	tura	tury
wołacz	ture	tuři
miejscownik	turovi / turu	turech
narzędnik	turem	tury

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tur (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) wieża

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. turo, lumturo, pulvoturo, sonorilturo, turfalko, kontrolturo, regturo

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. turris

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 7.

źródła:

tur (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ślad^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) szlach

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tur (język łotewski)

tur (1.1)

wymowa:

znaczenia:

przysłówek

(1.1) tam

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) šeit

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tur (język starofrancuski)

tur (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wieża

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz starofrancuski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

tur (język sundajski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

​

znaczenia:

spójnik

(1.1) i

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz sundajski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

tur (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) przejażdżka, jazda

(1.2) czyjaś kolej na coś

(1.3) taniec (pojedynczy taniec z kimś)

(1.4) szczęście, passa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tur (język wilamowski)

tur (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

tür

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) brama^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bram

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tur (język wolof)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) imię

(1.2) nazwa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: