turzyca (język polski)
.jpg.webp)
turzyca (1.2)
turzyca (1.4)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. Carex L.[1], rodzaj roślin z rodziny ciborowatych; zob. też turzyca w Wikipedii
- (1.2) bot. roślina z rodziny turzyca (1.1)
- (1.3) zool. samica tura leśnego
- (1.4) łow. zajęcza lub królicza sierść
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik turzyca turzyce dopełniacz turzycy turzyc celownik turzycy turzycom biernik turzycę turzyce narzędnik turzycą turzycami miejscownik turzycy turzycach wołacz turzyco turzyce - przykłady:
- (1.2) Kwiatostan turzycy składa się z wzniesionych kłosów.
- (1.3) Ostatnia turzyca padła ze starości za króla Zygmunta.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) turzyca bagienna • turzyca brzegowa • turzyca owłosiona
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) takson
- (1.2) roślina
- (1.3) krowa
- (1.4) sierść
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tur m, Tur m, turoniek mzw, turoń mzw, turzycowate nmos, Turzyn m, Turzynów m, Turzynek m, Turzyniec m, turzycowisko n
- przym. turzy, turzycowy, turzycowaty
- wykrz. tur
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. tur + -yca
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) carex, sedge
- czeski: (1.1) ostřice ż
- duński: (1.1) star w
- fiński: (1.1) sara
- niemiecki: (1.1) Segge ż
- szwedzki: (1.1) starr w
- węgierski: (1.1) sás
- włoski: (1.1) carice ż; (1.4) pelo della lepre m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.