Zygmunt (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈzɨɡmũnt], AS: [zygmũnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Zygmunt w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Rower Zygmunta stoi na werandzie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Zygmunt • brat / kuzyn / wujek / dziadek Zygmunt • mężczyzna imieniem (o imieniu) Zygmunt święty / błogosławiony Zygmunt mieć na imię / nosić imię / używać imienia Zygmunt • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Zygmunt • otrzymać / dostać / przybrać imię Zygmunt • dzień imienin / imieniny Zygmunta na Zygmunta (o dniu)król Zygmunt • Zygmunt Stary • Zygmunt August • Zygmunt III Waza
synonimy:
(1.1) zdrobn. Zygmuś; gw. (Górny Śląsk) Ziga, Ziguś
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zygmuntówka ż
zdrobn. Zygmuś mos
forma żeńska Zygmunta ż
przym. zygmuntowski, Zygmuntowy, Zygmuntowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
germ.[1]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. Polskie nazwy własne. Encyklopedia pod red. Ewy Rzetelskiej-Feleszko, Kraków 2005, s. 109.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.