turzy (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) dotyczący, odnoszący się do tura
przymiotnik dzierżawczy
- (2.1) należący do tura
- odmiana:
- (1.1) (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik turzy turza turze turzy turze dopełniacz turzego turzej turzego turzych celownik turzemu turzej turzemu turzym biernik turzego turzy turzą turze turzych turze narzędnik turzym turzą turzym turzymi miejscownik turzym turzej turzym turzych wołacz turzy turza turze turzy turze nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) turze stado
- (2.1) róg turzy • turze łajno • turze tropy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tur mzw/mrz, Tur mzw/mrz, turoniek mzw, turoń mzw, turzyca ż, turzycowate nmos
- przym. turzycowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. tur + -y
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.