jeleń (język polski)
jelenie (1.1)
jeleń (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˈjɛlɛ̃ɲ], AS: [i ̯elẽń], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. duży ssak lądowy o rozłożystym porożu u samców; zob. też jeleń w Wikipedii
- (1.2) zool. samiec jelenia (1.1)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) przen. pot. o człowieku, który dał się łatwo oszukać lub wykorzystać[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jeleń jelenie dopełniacz jelenia jeleni celownik jeleniowi jeleniom biernik jelenia jelenie narzędnik jeleniem jeleniami miejscownik jeleniu jeleniach wołacz jeleniu jelenie - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jeleń jelenie dopełniacz jelenia jeleni celownik jeleniowi jeleniom biernik jelenia jeleni narzędnik jeleniem jeleniami miejscownik jeleniu jeleniach wołacz jeleniu jelenie - przykłady:
- (1.1) Była to pora bekowiska, więc puszcza brzmiała naokół groźnymi rykami jeleni[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) byk
- (2.1) naiwniak, frajer, lolek, durniacha, safanduła, ofiara
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) daniel, wapiti
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. jeloneczek mzw, jeleniątko n, jelonek mzw, jelenię n, jelenina ż
- przym. jeleni
- związki frazeologiczne:
- robić z kogoś jelenia • wyjść na jelenia • znaleźć jelenia
- etymologia:
- prasł. *(j)elenь
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
- (1.2) samica jelenia to łania
- tłumaczenia:
- abenaki: (1.1) nolka
- albański: (1.1) dre m
- angielski: (1.1) deer, stag
- arabski: (1.1) ايل, أيل
- arapaho: (1.1) bih'ih
- arumuński: (1.1) tserbu
- baskijski: (1.1) orein
- białoruski: (1.1) алень m
- bułgarski: (1.1) елен m
- cebuano: (1.1) osa
- chorwacki: (1.1) jelen m
- czeski: (1.1) jelen m
- duński: (1.1) hjort
- esperanto: (1.1) cervo
- fiński: (1.1) hirvieläin
- francuski: (1.1) cerf m
- hebrajski: (1.1) אייל m (ajal)
- hiszpański: (1.1) ciervo m
- irlandzki: (1.1) fia m
- islandzki: (1.1) hjörtur m
- jaćwieski: (1.1) brid
- kaszubski: (1.1) jeléń m
- kataloński: (1.1) cérvol m
- kazachski: (1.1) бұғы
- litewski: (1.1) elnias m
- łaciński: (1.1) cervus m
- łotewski: (1.1) briedis m
- nahuatl klasyczny: (1.1) mazatl
- nahuatl ze środkowej Huasteki: (1.1) masatl
- niderlandzki: (1.1) hert n
- niemiecki: (1.1) Hirsch m
- norweski (bokmål): (1.1) hjort m
- nowogrecki: (1.1) ελάφι n
- rosyjski: (1.1) олень m
- rumuński: (1.1) cerb m
- sanskryt: (1.1) हरिण, मृग
- słowacki: (1.1) jeleň
- słoweński: (1.1) jelen m
- staroegipski: (1.1)
(hnn) - szwedzki: (1.1) hjort w
- ukraiński: (1.1) олень m
- walijski: (1.1) carw m
- węgierski: (1.1) szarvas
- wilamowski: (1.1) hirś m, hīrys m, hiryś m
- włoski: (1.1) cervo m; (2.1) gonzo m
- źródła:
jeleń (język dolnołużycki)
jeleń (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zool. jeleń
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) W Žylojskich gólkach su jagarje nalicyli šesć jelenjow, 96 sarnjow a pěś źiwjakow.[1] → W žylowskich laskach myśliwi naliczyli sześć jeleni, 96 saren i pięć dzików.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) damowy jeleń
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.