terkot (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. odgłos wytwarzany poprzez jednostajne miarowe uderzanie
- (1.2) lekcew. monotonne szybkie mówienie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik terkot terkoty dopełniacz terkotu terkotów celownik terkotowi terkotom biernik terkot terkoty narzędnik terkotem terkotami miejscownik terkocie terkotach wołacz terkocie terkoty - przykłady:
- (1.1) Między strzały z karabinów miesza się terkot maszynek oraz można odróżnić bardziej głuche strzały z dubeltówek[1].
- (1.1) Przerwała się w połowie ostatnia gama terkotu, szarpnęło coś w środku i młyn stanął[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) warkot, trajkot, turkot
- (1.2) trajkot
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. terkotanie n, terkotka ż, terkotliwość ż
- czas. przeterkotać dk., rozterkotać się dk., terkotać ndk., zaterkotać dk.
- przym. terkotliwy
- przysł. terkotliwie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) clanging, clanking, jangling, clatter; (1.2) chatter, jabber
- włoski: (1.1) strepito m, crepitio m, trillo m
- źródła:
- ↑ Alojzy Horak (red. i wybór), Walki w obronie granic
- ↑ Jan Lemański, Czarna Topiel
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.