dubeltówka (język polski)

dubeltówka (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌdubɛlˈtufka], AS: [dubeltufka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) łow. popularna, gładkolufowa, śrutowa broń myśliwska o dwóch równoległychw pionie lub poziomielufach; zob. też dubeltówka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mój dziadek trzyma w szafie na strychu spory zestaw dubeltówek.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dwururka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dubelt m
przym. dubeltowy
przysł. dubeltowo
związki frazeologiczne:
całować się jak z dubeltówki/całować się z dubeltówki
etymologia:
pol. fuzja + pol. dubeltowa < dolnoniemiecki dubbeltdwukrotnie, podwójnie[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dubeltówka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.