strych (język polski)
strych (1.1)
- wymowa:
- , IPA: [strɨx], AS: [stryχ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) archit. pomieszczenie w niektórych budynkach, znajdujące się pod samym dachem; zob. też strych w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik strych strychy dopełniacz strychu strychów celownik strychowi strychom biernik strych strychy narzędnik strychem strychami miejscownik strychu strychach wołacz strychu strychy - przykłady:
- (1.1) Matka zabroniła dzieciom bawić się na strychu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / trzymać coś / … na strychu • iść / wdrapać się / … na strych
- synonimy:
- (1.1) poddasze; reg. pozn. reg. łódz. góra, gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie) wyrch
- antonimy:
- (1.1) piwnica
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. stryszek m
- przym. strychowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Strich
- uwagi:
- nie mylić z: strach
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) attic, loft
- baskijski: (1.1) ganbara, ganer
- duński: (1.1) loft n
- esperanto: (1.1) subtegmento
- estoński: (1.1) pööning
- francuski: (1.1) grenier m
- hiszpański: (1.1) desván m
- islandzki: (1.1) háaloft n, loft n, kvistur m
- kaszubski: (1.1) góra ż, przãter m, pszãter m
- koreański: (1.1) 다락방 (tarakpang)
- niemiecki: (1.1) Dachraum m, Dachboden m
- nowogrecki: (1.1) σοφίτα ż
- rosyjski: (1.1) чердак m
- szwedzki: (1.1) vind w, vindsrum n
- ukraiński: (1.1) горище n
- węgierski: (1.1) padlás
- wilamowski: (1.1) śtuw ż, uferśtuf
- włoski: (1.1) attico m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.