poddasze (język polski)
poddasze (1.1)
poddasze (1.1) mieszkalne
- wymowa:
- , IPA: [pɔdˈːaʃɛ], AS: [po•daše], zjawiska fonetyczne: gemin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) bud. przestrzeń znajdująca się bezpośrednio pod stromym dachem, wykorzystywana jako strych lub do celów mieszkalnych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik poddasze poddasza dopełniacz poddasza poddaszy celownik poddaszu poddaszom biernik poddasze poddasza narzędnik poddaszem poddaszami miejscownik poddaszu poddaszach wołacz poddasze poddasza - przykłady:
- (1.1) Urządziliśmy sobie dwa pokoiki na poddaszu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) poddasze mieszkalne / niemieszkalne • adaptacja poddasza • pokój / składzik na poddaszu
- synonimy:
- (1.1) facjatka, strych, mansarda
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dach mrz
- przym. poddaszowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. pod + dachem[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) garret, loft, attic
- baskijski: (1.1) txapitula
- białoruski: (1.1) паддашша n
- czeski: (1.1) podkroví n
- esperanto: (1.1) subtegmento
- hiszpański: (1.1) buhardilla ż
- interlingua: (1.1) subtecto
- islandzki: (1.1) kvistur m
- niemiecki: (1.1) Dachgeschoss n
- rosyjski: (1.1) черда́к m
- słowacki: (1.1) podkrovie n
- szwedzki: (1.1) vind w, vindsrum n
- ukraiński: (1.1) горище n
- węgierski: (1.1) padlás
- włoski: (1.1) soffitta ż, solaio m
- źródła:
- ↑ Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 17.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.