warkot (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈvarkɔt], AS: [varkot]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) dźwięk wydawany przez maszyny, silniki w ruchu[1]
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik warkot warkoty dopełniacz warkotu warkotów celownik warkotowi warkotom biernik warkot warkoty narzędnik warkotem warkotami miejscownik warkocie warkotach wołacz warkocie warkoty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. warkotliwość ż, warkotanie n, warkocik mrz
- czas. warczeć, warkotać ndk.
- przym. warkotliwy
- przysł. warkotliwie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Słownik Języka Polskiego Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007 ISBN 9788301146269
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.