reteni (esperanto)

morfologia:

re•ten•i

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) zatrzymać, zachować (pozostać w posiadaniu czegoś)

(1.2) zatrzymać, powstrzymać, utrzymać (nie pozwolić komuś odejść)

(1.3) zatrzymać, wstrzymać (spowodować, że ktoś lub coś przestanie się poruszać)

(1.4) zatrzymać, wstrzymać (zahamować rozwój lub przebieg czegoś)

odmiana:

(1.1-4)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	retenas	retenanta	retenata
pasinta	retenis	reteninta	retenita
venonta	retenos	retenonta	retenota
kondicionalo	retenus
imperativo	retenu

przykłady:

(1.1) Li retenis la restajn monerojn kaj reŝovis ilin en sian poŝon^[1]. → Zachował pozostałe monety i ponownie wsunął je do swojej kieszeni.

(1.2) Ŝi volis foriri, sed Ramzes retenis ŝin^[2]. → Chciała odejść, lecz Ramzes zatrzymał ją.

(1.3) Sed kiam Ligia denove donis al li refreŝigan trinkaĵon, li retenis momente ŝian manon kaj demandis: – Do ankaŭ vi min pardonis^[3]? → Lecz gdy Ligia znów dała mu chłodzący napój, zatrzymał na chwilę jej rękę i spytał: Więc także ty mi przebaczyłaś?.

(1.4) La araboj retenis la spiron en la brustoj, ĉar neniam en la vivo ili vidis ion similan^[4]. → Arabowie wstrzymali oddech w piersiach, gdyż nigdy w życiu nie widzieli czegoś podobnego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) reteni proporcion → zachować proporcję • reteni ĉiujn teritoriojn → zachować wszystkie terytoria • reteni siajn idealojn → zachować swoje ideały

(1.2) reteni pacienton en hospitalo → zatrzymać pacjenta w szpitalu • reteni la gastojn por pluraj tagoj → zatrzymać gości na wiele dni

(1.3) reteni la akvon de rivero → zatrzymać wodę rzeki

(1.4) reteni sian koleron → zatrzymać swoją złość

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. reteno

czas. teni, elteni

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: