kotka (język polski)

kotka (1.1)
kotki (1.2)
wymowa:
​, IPA: [ˈkɔtka], AS: [kotka]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. samica kota
(1.2) bot. bazia; zob. też kotka (botanika) w Wikipedii
(1.3) przen. o przymilnie zachowującej się kobiecie

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: kotek
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Na balkonie pięć kocurów zaleca się do mojej kotki!
(1.2) Na drzewach pojawiły się już pierwsze kotki.
(1.3) A gdzie to moja kotka mnie dziś zabiera?
(2.1) Zdechł kotek i nie ma już kotka.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) kocur
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kot m, kociarz m, kociara ż
zdrobn. koteczka ż
zgrub. kocica ż
czas. kocić się, okocić się
przym. koci
przysł. kocio
związki frazeologiczne:
(1.1) zjadłaby go kotka przez noc
(1.2) kotki wierzbowe
etymologia:
(1.1-3) zdrobn. niezachowanej formy *kota, od kot[1]
(1.1-3) notowane od XV wieku[1]
uwagi:
zob. też kotka w Wikipedii
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bazia
źródła:
  1. 1 2 Hasło „kot” w: Krystyna Długosz-Kurczabowa, Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15258-1, s. 321.

kotka (język fiński)

kotka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ornit. orzeł
odmiana:
(1.1) kotk‧a (→ wzór odmiany)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) korppikotka • kotkansiipi • merikotka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Fiński - Ptaki
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.