kociarz (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. miłośnik kotów, człowiek lubiący koty[1] lub mający wiele kotów
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jestem kociarzem. Mam 13-letnią śliczną kotkę, którą bardzo lubię, a której muszę służyć bezinteresownie, i w dzień i w nocy, bo nieraz budzi mnie w nocy z jakimś życzeniem. Wiem, że ona jest do mnie przywiązana na swój koci sposób ()[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) psiarz
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kot m, kocica ż, kotka ż, kociarka ż, kociarnia ż
forma żeńska kociara ż
przym. koci
przysł. kocio
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krystyna Długosz-Kurczabowa, Słownik etymologiczny języka polskiego, 2005, str. 243
  2. Witold Gombrowicz, Jerzy Jarzębski, Gombrowicz – walka o sławę: korespondencja, Wydawnictwo Literackie, 1996, str. 107
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.