kić (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ciʨ̑], AS: [ḱić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. slang. więzienie, areszt
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kić kicie dopełniacz kicia kiciów celownik kiciu kiciom biernik kić kicie narzędnik kiciem kiciami miejscownik kiciu kiciach wołacz kiciu kicie - przykłady:
- (1.1) Jutro wychodzę z kicia.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) więzienie, areszt, kibel, mamer
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: więzienie
- źródła:
kić (język wilamowski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zool. kotka[1]
- (1.2) kicia
- odmiana:
- (1.1) lp kić; lm kićia
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) koter, koc
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.