dekret (język polski)
dekret (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈdɛkrɛt], AS: [dekret]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) praw. akt prawny mający moc ustawy, wydany przez organ władzy wykonawczej[1]; zob. też dekret w Wikipedii
- (1.2) hist. w Polsce w XV-XVI w. – akt prawny wydany samodzielnie przez króla[1]
- (1.3) hist. wyrok sądu w czasach cesarstwa rzymskiego oraz w dawnym prawie polskim[2]
- (1.4) rel. dokument wydawany przez zwierzchnika diecezji rzymskokatolickiej, decydujący o przydzieleniu duchownego do parafii
- (1.5) adnotacja na dokumencie określająca sposób ujęcia w księgach[3]
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dekret dekrety dopełniacz dekretu dekretów celownik dekretowi dekretom biernik dekret dekrety narzędnik dekretem dekretami miejscownik dekrecie dekretach wołacz dekrecie dekrety - przykłady:
- (1.1) Nowy dekret daje rządowi szeroką władzę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dekretowanie n, zadekretowanie n, dekretacja ż, dekretalia m lm, dekretały m lm
- czas. dekretować
- przym. dekretowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. decretum[4] → decyzja, dekret < łac. decernere → decydować, postanawiać[5]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) decree, act
- baskijski: (1.1) dekretu
- białoruski: (1.1) дэкрэт m
- bułgarski: (1.1) декрет m
- czeski: (1.1) dekret m
- duński: (1.1) dekret n
- francuski: (1.1) décret m
- hiszpański: (1.1) decreto m
- kataloński: (1.1) decret m
- łaciński: (1.1) decretum
- niemiecki: (1.1) Erlaß m
- norweski (bokmål): (1.1) dekret n
- norweski (nynorsk): (1.1) dekret n
- nowogrecki: (1.1) διάταγμα n
- szwedzki: (1.1) dekret n
- włoski: (1.1) decreto m
- źródła:
- 1 2
Hasło „dekret” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ hasło dekret w: Encyklopedia Onet WIEM.
- ↑ Dekret księgowy – Encyklopedia Zarządzania
- ↑ Hasło „dekret” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
dekret (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- IPA: /děkreːt/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: de•kret
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) dekret
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
dekret (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) dekret
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dekret dekrety dopełniacz dekretu dekretů celownik dekretu dekretům biernik dekret dekrety wołacz dekrete dekrety miejscownik dekretě / dekretu dekretech narzędnik dekretem dekrety - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
dekret (język duński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
dekret (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) dekret
- odmiana:
- (1.1) ett dekret, dekretet, dekret, dekreten
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.