decreto (język hiszpański)

decreto (1.1)

wymowa:

IPA: [de.ˈkɾe.to]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dekret, zarządzenie, rozporządzenie, nakaz

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od decretar

odmiana:

(1.1) lm decretos

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) resolución, decisión

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. decretar

przym. decretal

rzecz. decretalista m/ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. decrētum

uwagi:

źródła:

decreto (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dekret, zarządzenie, rozporządzenie, postanowienie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. decretar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

decreto (język portugalski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dekret, zarządzenie, rozporządzenie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. decretar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

decreto (język włoski)

wymowa:

IPA: /de.'kre.to/

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: decretare

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) praw. nakaz, orzeczenie

(2.2) praw. adm. dekret, zarządzenie, rozporządzenie

(2.3) przen. wyrok, zrządzenie

odmiana:

(2.1-3) lp decreto; lm decreti

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(2.1) decreto di citazione → wezwanie do sądu • decreto ingiuntivo → postępowanie nakazowe

(2.2) decreto legge → rozporządzenie z mocą ustawy

(2.3) decreti della Provvidenza → wyroki Opatrzności

synonimy:

(2.3) decisione, ordine, comando

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. decretale ż, decretalista m ż, decretazione ż

czas. decretare

przym. decretale

związki frazeologiczne:

etymologia:

(2.1-3) łac. decrētum

uwagi:

źródła: