cenzor (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) urzędnik prowadzący kontrolę treści publikacji pod względem obyczajowym lub politycznym
- (1.2) książk. osoba dokonująca oceny i krytyki czyichś działań
- (1.3) hist. w starożytnym Rzymie: jeden z dwóch urzędników wybieranych raz na pięć lat, do którego obowiązków należało przeprowadzanie spisów ludności, zarządzanie majątkiem państwa i czuwanie nad moralnością obywateli; zob. też cenzor (starożytny Rzym) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cenzor cenzorzy / cenzorowie dopełniacz cenzora cenzorów celownik cenzorowi cenzorom biernik cenzora cenzorów narzędnik cenzorem cenzorami miejscownik cenzorze cenzorach wołacz cenzorze cenzorzy / cenzorowie depr. M. i W. lm: (te) cenzory - przykłady:
- (1.1) Wypełniający gorliwie polecenia przełożonych cenzorzy jakby nie dostrzegali, że ślady po ingerencjach ośmieszają ustrój znacznie bardziej, niż mogłoby to uczynić zwolnione do druku zdanie[1].
- (1.2) Moi uczniowie są dla mnie najostrzejszymi cenzorami[2].
- (1.3) Cenzorowie mieli wprawdzie możność arbitralnego postępowania […], ale to nie wykluczało konieczności trudnych i żmudnych dochodzeń, które w tym lub innym wypadku były nawet niezbędne dla samej powagi urzędu[3].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) krytyk
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska cenzorka
- przym. cenzorski
- czas. cenzurować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. censor → cenzor (1.3)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: krytyk
- angielski: (1.1) censor; (1.3) censor
- białoruski: (1.1) цэ́нзар m; (1.3) цэ́нзар m
- bułgarski: (1.1) цензор m; (1.3) цензор m
- galicyjski: (1.1) censor m; (1.3) censor m
- hiszpański: (1.1) censor m; (1.3) censor m
- kataloński: (1.1) censor m; (1.3) censor m
- łaciński: (1.3) censor m
- niemiecki: (1.1) Zensor m; (1.3) Zensor m
- portugalski: (1.1) censor m; (1.3) censor m
- rosyjski: (1.1) це́нзор m; (1.3) це́нзор m
- ukraiński: (1.1) це́нзор m; (1.3) це́нзор m
- węgierski: (1.1) cenzor; (1.3) cenzor
- włoski: (1.1) censoro m; (1.3) censoro m
- źródła:
- ↑ Mariusz Urbanek, Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Joanna Dolna, Aktorka podszyta wiatrem, „Gazeta Krakowska”, 2007-03-10, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Konstanty Chyliński, O powstaniu urzędów cenzorów, wyd. Polskie Towarzystwo Historyczne, Lwów 1926.
cenzor (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) cenzor
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cenzúra, cenzúrázás
- czas. cenzúráz
- przym. cenzori
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.