dostrzegać (język polski)

oni dostrzegają (1.2) coś przez lornetki
wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. dostrzec)

(1.1) zwracać uwagę na coś, zauważać coś
(1.2) widzieć już z daleka

czasownik zwrotny niedokonany dostrzegać się (dk. dostrzec się)

(2.1) zauważać jeden drugiego
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Filip dostrzegał w Paulinie wybitne zdolności artystyczne.
(1.2) Czy dostrzega Pani ten statek na horyzoncie?
składnia:
(1.1-2) dostrzegać + B.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) odkrywać, rozeznawać się, spostrzegać, widzieć, wskazywać, zauważać, zdawać sobie sprawę, zwracać uwagę
(1.2) spostrzegać, zauważać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dostrzegalność ż, dostrzeganie n, dostrzeżenie n, dostrzegalnia ż
czas. dostrzec dk.
przym. dostrzegalny
przysł. dostrzegalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. do- + strzec
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.