lornetka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [lɔrˈnɛtka], AS: [lornetka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) opt. przyrząd optyczny do obserwacji dwuocznej, składający się z dwóch jednakowych, połączonych zawiasowo, ułożonych równolegle lunet obserwacyjnych[1]; zob. też lornetka w Wikipedii
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lornetka lornetki dopełniacz lornetki lornetek celownik lornetce lornetkom biernik lornetkę lornetki narzędnik lornetką lornetkami miejscownik lornetce lornetkach wołacz lornetko lornetki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) binoculars, (teatralna) opera glasses
- arabski: (1.1) ناظور
- czeski: (1.1) dalekohled m
- fiński: (1.1) kiikari
- francuski: (1.1) jumelles ż
- hiszpański: (1.1) prismáticos m lm, gemelos m lm
- interlingua: (1.1) binoculo
- jidysz: (1.1) שפּאַקטיוו m (szpaktiw)
- kaszubski: (1.1) zdrzélówka ż
- niemiecki: (1.1) Fernglas n
- norweski (bokmål): (1.1) kikkert m
- nowogrecki: (1.1) κιάλια n lm
- rosyjski: (1.1) бино́кль m
- szwedzki: (1.1) kikare w
- ukraiński: (1.1) бінокль m
- wietnamski: (1.1) ống nhòm
- włoski: (1.1) binocolo m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.