dwuoczny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) mający dwoje oczu
- (1.2) pozwalający na obserwowanie dwojgiem oczu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwuoczny dwuoczna dwuoczne dwuoczni dwuoczne dopełniacz dwuocznego dwuocznej dwuocznego dwuocznych celownik dwuocznemu dwuocznej dwuocznemu dwuocznym biernik dwuocznego dwuoczny dwuoczną dwuoczne dwuocznych dwuoczne narzędnik dwuocznym dwuoczną dwuocznym dwuocznymi miejscownik dwuocznym dwuocznej dwuocznym dwuocznych wołacz dwuoczny dwuoczna dwuoczne dwuoczni dwuoczne nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) binokularny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. dwuocznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) binocular
- francuski: (1.2) binoculaire
- rosyjski: (1.2) бинокулярный
- ukraiński: (1.2) бінокулярний
- włoski: (1.2) binoculare
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.