baldachim (język polski)

łoże z baldachimem (1.1)
baldachim (1.2)
baldachim (1.3)
wymowa:
IPA: [balˈdaxʲĩm], AS: [baldaχʹĩm], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) osłona umocowana nad tronem, łożem lub rozpostarta na drążkach, wykonana z ozdobnej tkaniny
(1.2) archit. dekoracyjny element w kształcie wieżyczki lub aediculi, umieszczony nad ołtarzem, amboną, posągiem, nagrobkiem itp.
(1.3) lotn. środkowa część płata nośnego umieszczonego nad kadłubem samolotu dwupłatowego lub jednopłatowego w układzie parasol; zob. też baldachim (konstrukcja statków powietrznych) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Następca szedł pod baldachimem, przed nim kapłan z puszką, w której paliły się kadzidła wreszcie kilka młodych dziewcząt rzucających róże na ścieżkę, którą książę miał przechodzić.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. baldach m
przym. baldachowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) wł. baldacchino < łac. baldakinus → złotogłów bagdadzki[2][3]
(1.2-3) od (1.1)
uwagi:
(1.1-2) zob. też baldachim w Wikipedii; zob. też baldachim w Encyklopedii staropolskiej; zob. cyborium
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bolesław Prus Faraon
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „baldachim” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „baldachim” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.