baldachim (język polski)
- wymowa:
- IPA: [balˈdaxʲĩm], AS: [baldaχʹĩm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) osłona umocowana nad tronem, łożem lub rozpostarta na drążkach, wykonana z ozdobnej tkaniny
- (1.2) archit. dekoracyjny element w kształcie wieżyczki lub aediculi, umieszczony nad ołtarzem, amboną, posągiem, nagrobkiem itp.
- (1.3) lotn. środkowa część płata nośnego umieszczonego nad kadłubem samolotu dwupłatowego lub jednopłatowego w układzie parasol; zob. też baldachim (konstrukcja statków powietrznych) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik baldachim baldachimy dopełniacz baldachimu baldachimów celownik baldachimowi baldachimom biernik baldachim baldachimy narzędnik baldachimem baldachimami miejscownik baldachimie baldachimach wołacz baldachimie baldachimy - przykłady:
- (1.1) Następca szedł pod baldachimem, przed nim kapłan z puszką, w której paliły się kadzidła – wreszcie kilka młodych dziewcząt rzucających róże na ścieżkę, którą książę miał przechodzić.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. baldach m
- przym. baldachowaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) wł. baldacchino < łac. baldakinus → złotogłów bagdadzki[2][3]
- (1.2-3) od (1.1)
- uwagi:
- (1.1-2) zob. też baldachim w Wikipedii; zob. też baldachim w Encyklopedii staropolskiej; zob. cyborium
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) baldachin, canopy
- białoruski: (1.1) балдахін m
- bułgarski: (1.1) балдахин m
- esperanto: (1.1) baldakeno
- francuski: (1.1) baldaquin m
- hiszpański: (1.1) baldaquín m, baldaquino m
- niemiecki: (1.1) Baldachin m
- rosyjski: (1.1) балдахин m
- rumuński: (1.1) baldachin
- ukraiński: (1.1) балдахін m
- węgierski: (1.1) baldachin, mennyezet
- wilamowski: (1.1) bȧldah ż, baoldaoch ż
- włoski: (1.1) baldacchino m; (1.2) baldacchino m
- źródła:
- ↑ Bolesław Prus Faraon
- ↑ Hasło „baldachim” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „baldachim” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.