osłona (język polski)

osłona (1.1) lampy
wymowa:
IPA: [ɔˈswɔ̃na], AS: [osu̯õna], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) coś, co osłania daną rzecz w celu chronienia jej lub przed nią
(1.2) wojsk. manewr chroniący inne oddziały i umożliwiający im wykonanie misji
(1.3) wojsk. oddział wykonujący manewr osłony (1.2)
(1.4) pot. med. lek osłonowy
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Zdejmowanie osłony piły tarczowej może prowadzić do tragedii.
(1.3) Dywizjon 8 stanowíł osłonę w kluczowym obszarze działań naszego szwadronu piechoty.
(1.4) Zamiast brania osłony jadam po prostu kapustę kiszoną.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. osłanianie n, osłonienie n, przysłona ż
zdrobn. osłonka ż
przym. osłonowy
przysł. osłonowo
czas. osłaniać ndk., osłonić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. osłonić[1]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) cover
  • arabski: (1.1) جنة ż, ستر m, حماية ż
  • duński: (1.1) afdækning w, afskærming w
  • rosyjski: (1.1) прикры́тие n, ко́жух m; (1.2) прикры́тие n; (1.3) прикры́тие n
  • sanskryt: (1.1) आवरण
źródła:
  1. Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 245.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.