Węgorapa (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. rzeka przepływająca przez terytorium Polski i Rosji (obwód kaliningradzki), wypływa z jeziora Mamry, wraz z Instruczą tworzy Pregołę^[1]; zob. też Węgorapa w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Węgorapa	Węgorapy
dopełniacz	Węgorapy	Węgorap
celownik	Węgorapie	Węgorapom
biernik	Węgorapę	Węgorapy
narzędnik	Węgorapą	Węgorapami
miejscownik	Węgorapie	Węgorapach
wołacz	Węgorapo	Węgorapy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Węgorapy • nad Węgorapą • Węgorapa wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Węgorapy • pływać / płynąć Węgorapą

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzeka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. węgorapski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Angrapa
• niemiecki: (1.1) Angerapp
• rosyjski: (1.1) Анграпа

źródła: