Danuśka (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie zdrobn. od: Danuta
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Rybak popatrzył na rybkę, pogłaskał sumiastego wąsa, palnął się dłonią w czoło, siatkę z rybą zarzucił na plecy i poszedł do domu. Bo tam czekała na niego kochana Danuśka i sześcioro potomstwa[1].
(1.1) Dla aktorów przygotowano również inscenizację pojedynku Zbyszka z bratem Rotgierem. Jednak w tej wersji pojedynku zginął Polak, zaś Rotgier pojął za żonę Danuśkę i żył z nią długo i szczęśliwie[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Danuchna, Danusia, Dana, Danka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Danuta ż, Danusia ż, Dana ż[3], Danka ż, Danula ż, Danuchna ż, Danuś mos
przym. Danutowy, przest. gw. Danucin[4][5]
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Danuta
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: Danuta
źródła:
  1. Jacek Żakowski, Polityka nr 2550, 2006-04-15, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Andrzej Bodziony, Dziennik Malborski, 2000-07-14, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Dana w: Rada Języka Polskiego.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „przymiotniki dzierżawcze od imion” w: Poradnia językowa PWN.
  5. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „przymiotniki dzierżawcze” w: Poradnia językowa PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.