łącznik (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈwɔ̃n͇ʧ̑ʲɲik], AS: [u̯õṇčʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udziąs.• nazal.• asynch. ą
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. czasownik lub morfem łączący podmiot zdania z orzecznikiem; razem z orzecznikiem tworzy orzeczenie złożone (analityczne); spójnik łączący
- (1.2) jęz. dywiz, najkrótszy znak pisarski stosowany przy dzieleniu lub łączeniu wyrazów
- (1.3) astronautyka: przedział rakiety, który nie zawiera elementów układu napędowego
- (1.4) muz. element muzyczny, w którym fragment utworu zawiera przejście pomiędzy kolejnymi częściami tego utworu
- (1.5) techn. element, który łączy inne części
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) wojsk. żołnierz, którego zadaniem jest przenoszenie meldunków, rozkazów i utrzymywanie kontaktu między placówkami wojskowymi
- (2.2) sport. piłkarz napastnik, zajmujący pozycję pomiędzy skrzydłowym i środkowym ataku
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik łącznik łączniki dopełniacz łącznika łączników celownik łącznikowi łącznikom biernik łącznik łączniki narzędnik łącznikiem łącznikami miejscownik łączniku łącznikach wołacz łączniku łączniki - (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik łącznik łącznicy dopełniacz łącznika łączników celownik łącznikowi łącznikom biernik łącznika łączników narzędnik łącznikiem łącznikami miejscownik łączniku łącznikach wołacz łączniku łącznicy depr. M. i W. lm: (te) łączniki - przykłady:
- (1.1) W języku polskim łącznikiem może być dowolna forma czasowników „być”, „bywać”, „stać się”, „zostać” oraz partykuły „to”.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) spójka, kopula, copula
- (1.4) wiązanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. połączenie n, łączność ż, złączka ż
- forma żeńska łączniczka ż
- czas. przyłączyć, łączyć ndk., połączyć dk.
- przym. łącznikowy, łączny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. copula
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) copula; (1.2) hyphen
- bośniacki: (1.1) pomoćni glagoli
- bułgarski: (2.1) свръзка ż
- chorwacki: (1.1) pomoćni glagoli
- duński: (1.1) kopula n
- fiński: (1.1) kopula
- francuski: (1.1) copule ż
- hiszpański: (1.1) cópula ż
- niemiecki: (1.1) Bindestrich m, Hyphen n
- nowogrecki: (1.1) συνδετικό ρήμα n
- turecki: (1.1) koşaç
- włoski: (1.1) copula ż; (1.2) lineetta ż; (2.1) ufficiale di collegamento m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.