copula (język polski)

wymowa:

(spolszczona) ‹kopula›, zjawiska fonetyczne: akc. na 3 syl.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. łącznik; zob. też łącznik (gramatyka) w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) łącznik, spójka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) copula
• hiszpański: (1.1) cópula ż
• włoski: (1.1) copula

źródła:

copula (język angielski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. łącznik

odmiana:

(1.1) lp copula; lm copulas / copulae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. copular

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

copula (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ko.ˈpu.la]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od copular

(1.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od copular

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

copula (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) para (małżeńska, elementów)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. copulative, accopulate

czas. disaccopular

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

copula (język włoski)

wymowa:

IPA: [ˈkɔpula]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. połączenie

(1.2) książk. kopulacja

(1.3) jęz. spójnik łączący, łącznik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. copulativo

rzecz. copulazione

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: