copulative (język angielski)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) kopulacyjny
- (1.2) łączący
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. copulation
- czas. copulate
- przysł. copulatively
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
copulative (język francuski)
- wymowa:
- IPA: /kɔ.py.la.tiv/
-
- znaczenia:
przymiotnik, forma fleksyjna
- (1.1) ż lp od: copulatif
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
copulative (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) kopulacyjny
- (1.2) łączący
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. copulation, copula
- czas. copular, disaccopular
- przym. accopulate
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.