zapałka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [zaˈpawka], AS: [zapau̯ka]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cienki, krótki patyczek zakończony łebkiem z masy zapalającej się przy potarciu o draskę; zob. też zapałka w Wikipedii
- (1.2) środ. harc. pionowy element stelażu dużego namiotu typu harcerskiego, podtrzymujący jego boki, w formie metalowej rurki zakończonej plastikowym łebkiem
- (1.3) środ. harc. poziomy element stelaża łóżka polowego, tzw. kanadyjki, mający formę drewnianej lub metalowej rurki (czasem zakończonej plastikowym łebkiem) i służący do rozpierania materiału z obu stron; zob. też kanadyjka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zapałka zapałki dopełniacz zapałki zapałek celownik zapałce zapałkom biernik zapałkę zapałki narzędnik zapałką zapałkami miejscownik zapałce zapałkach wołacz zapałko zapałki - przykłady:
- (1.1) Nie baw się zapałkami, bo się poparzysz.
- (1.1) Dopiero trzecią zapałką rozpaliłem ognisko.
- (1.1) Poszła do sklepu po pudełko zapałek.
- (1.2) Namiot naszego zastępu wyglądałby całkiem porządnie, gdyby nie brak kilku zapałek.
- (1.3) Bez zapałek moja kanadyjka jest bardzo niewygodna.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zapalać zapałkę / zapałką • ciągnąć zapałki • zapałka sztormowa • wieczna zapałka • łamać się jak zapałka • grać na zapałki • pudełko zapałek
- (1.2) stawiać / wstawiać zapałki
- (1.3) wstawiać / wsadzać zapałki • rozeprzeć zapałkami
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) sztrachecla
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) ogień
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zapalenie n, zapaleniec m, zapalarka ż, zapalanie n, rozpalanie n, rozpalenie n, palenie n, paliwo n, zapalnik m, zapał m
- zdrobn. zapałeczka ż
- czas. rozpalać ndk., rozpalić dk., zapalać ndk., zapalić dk., palić ndk.
- przym. zapałczany, zapałkowy
- związki frazeologiczne:
- ostrzyc się na zapałkę • kroić w zapałkę • dzielić zapałkę na czworo • dziecko z zapałkami • podpierać powieki zapałkami • spalać się jak zapałka • oczy na zapałki
- etymologia:
- (1.1) pol. zapalać
- (1.2) od (1.1)
- (1.3) od (1.1)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) match, matchstick
- arabski: (1.1) عود ثقاب
- baskijski: (1.1) pospolo
- białoruski: (1.1) запалка ż
- bułgarski: (1.1) клечка ż, кибрит m
- chorwacki: (1.1) šibica ż, žigica ż
- czeski: (1.1) zápalka, sirka
- dari: (1.1) گوگرد
- duński: (1.1) tændstik w
- esperanto: (1.1) alumeto
- estoński: (1.1) tikk, tuletikk
- francuski: (1.1) allumette ż; (1.2) mât m (de tente / toit)
- grenlandzki: (1.1) ikitsit
- hiszpański: (1.1) cerilla ż; (1.2) palo m de la tienda
- interlingua: (1.1) flammifero
- islandzki: (1.1) eldspýta ż
- japoński: (1.1) マッチ (matchi)
- jidysz: (1.1) שוועבעלע n (szwebele)
- kaszubski: (1.1) sztrëchólca ż
- kataloński: (1.1) misto m
- kazachski: (1.1) сіріңке
- koreański: (1.1) 성냥
- luksemburski: (1.1) Fixspoun m
- łotewski: (1.1) sērkociņš
- macedoński: (1.1) клечка ż, кибрит m
- niemiecki: (1.1) Streichholz n, Zündholz n
- norweski (bokmål): (1.1) fyrstikk
- nowogrecki: (1.1) σπίρτο n; (1.2) στύλος οροφής m (μιας σκηνής)
- perski: (1.1) كبریت
- rosyjski: (1.1) спичка ż
- rumuński: (1.1) chibrit n
- slovio: (1.1) zapalka (запалка)
- słoweński: (1.1) vžigalica ż
- suahili: (1.1) kiberiti
- szwedzki: (1.1) tändsticka w
- tahitański: (1.1) māti
- tetum: (1.1) ahi-kose
- tuwiński: (1.1) оттуг-ыяш
- ukraiński: (1.1) сірник m
- węgierski: (1.1) gyufa
- wilamowski: (1.1) cyndhełcła n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.