namiot (język polski)

namioty (1.1) na kempingu
namiot (1.1) medyczny
namiot (1.1) cyrkowy
wymowa:
IPA: [ˈnãmʲjɔt], AS: [nãmʹi ̯ot], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j  ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) turyst. wojsk. rodzaj przenośnego schronienia z impregnowanej tkaniny, używanego przez jedną lub więcej osób; zob. też namiot w Wikipedii
(1.2) ogrod. konstrukcja pokryta folią służąca do hodowli roślin ciepłolubnych
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Postanowiliśmy spędzić urlop pod namiotem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) namiot turystyczny / wojskowy / cyrkowy / harcerski • spać pod namiotem / w namiocie
(1.2) posadzić / posiać w namiocie • nowalijki / ogórki / pomidory / rzodkiewki z namiotu • postawić namiot
synonimy:
(1.2) tunel, foliówka, foliak
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) inspekt
hiponimy:
(1.1) jurta, pałatka, tipi, wigwam
holonimy:
meronimy:
(1.1) śledź, tropik
wyrazy pokrewne:
rzecz. namiotowisko n, namiotnik m, namiotnica ż, namiotnikowiec m, namiotowanie n
zdrobn. namiocik m
czas. namiotować ndk.
przym. namiotowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *nametъ → coś narzuconego, przykrycie
uwagi:
(1.2) por. szklarnia • inspekt
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.