tipi (język polski)

tipi (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈtʲipʲi], AS: [tʹipʹi], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) etn. stożkowaty namiot złożony z żerdzi pokrytej skórami zwierząt, budowany kiedyś przez Indian Ameryki Północnej; zob. też tipi w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tipi	tipi
dopełniacz	tipi	tipi
celownik	tipi	tipi
biernik	tipi	tipi
narzędnik	tipi	tipi
miejscownik	tipi	tipi
wołacz	tipi	tipi

przykłady:

(1.1) Z tipi wyszły dwie Szoszonki i skierowały się w stronę strumienia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) namiot

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. wigwam • hogan

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tipi, tepee, teepee
• skolt: (1.1) kååvas
• szwedzki: (1.1) tipi w

źródła:

tipi (język angielski)

tipi (1.1)

wymowa:

amer. IPA: /ˈtiːpi/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) etn. tipi

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tepee, teepee

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) tent

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. teepee, tepee

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tipi (język szwedzki)

tipi (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) etn. tipi^[1]

odmiana:

(1.1) en tipi, tipin, tipier, tipierna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: