jurta (język polski)
jurta (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈjurta], AS: [i ̯urta]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) etn. namiot pokryty zazwyczaj skórami lub wojłokiem, używany przez ludy tureckie i mongolskie w środkowej Azji i południowej Syberii; zob. też jurta w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jurta jurty dopełniacz jurty jurt celownik jurcie jurtom biernik jurtę jurty narzędnik jurtą jurtami miejscownik jurcie jurtach wołacz jurto jurty - przykłady:
- (1.1) Kiedy jesteś w jurcie, myślisz, że znajdujesz się w dużym pokoju.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) namiot
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. jurtowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tur. lub ros. юрта < tur.[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) yurt
- bułgarski: (1.1) юрта ż
- czeski: (1.1) jurta ż
- hiszpański: (1.1) yurta ż
- nowogrecki: (1.1) γιούρτα ż, γιούρτη ż
- romániço: (1.1) yurto
- rosyjski: (1.1) юрта ż
- słowacki: (1.1) jurta ż
- ukraiński: (1.1) юрта ż
- węgierski: (1.1) jurta
- źródła:
- ↑ Olga Zirunova, Orientalny rusycyzm czy zrusyfikowany orientalizm? W sprawie wyrazów: dżigit, jurta, kumys, kibitka, papacha, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, Lublin – Polonia”, vol. XXXII, 2014, s. 106, 107.
jurta (język czeski)
jurta (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) etn. jurta
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jurta jurty dopełniacz jurty jurt celownik jurtě jurtám biernik jurtu jurty wołacz jurto jurty miejscownik jurtě jurtách narzędnik jurtou jurtami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
jurta (język słowacki)
jurta (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) etn. jurta[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jurta jurty dopełniacz jurty júrt celownik jurte jurtám biernik jurtu jurty miejscownik jurte jurtách narzędnik jurtou jurtami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. jurtový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
jurta (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) etn. jurta
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.