nowalijka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌnɔvaˈlʲijka], AS: [novalʹii ̯ka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) młode warzywo pojawiające się po raz pierwszy w sezonie
- odmiana:
- (1.1) ; zwykle w lm
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nowalijka nowalijki dopełniacz nowalijki nowalijek celownik nowalijce nowalijkom biernik nowalijkę nowalijki narzędnik nowalijką nowalijkami miejscownik nowalijce nowalijkach wołacz nowalijko nowalijki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wiosenne nowalijki
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. nowy, nowiowy
- rzecz. nów mrz, nowina ż, nowy mos, nówka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) primeur ż
- hiszpański: (1.1) hortaliza temprana ż
- kaszubski: (1.1) swiéżibrzôd m, swiéżónka ż, swiéżëzna ż
- nowogrecki: (1.1) πρώιμο οπωροκηπευτικό n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.