szmat (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) znaczna część jakiejś powierzchni lub przestrzeni[1]
(1.2) duży odcinek czasu lub czegoś odbywającego się w czasie[2]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: szmata
odmiana:
(1.1-2)
(2.1) zob. szmata
przykłady:
(1.1) Do chwilowych zwycięzców przyłączyli się potem zdradziecko pruscy mieszczanie, którym obcy był duch chrześcijańskiego rycerstwa, poparli w wojnie trzynastoletniej polskiego króla i oddali szmat kraju pod polskie władanie[3].
(1.2) Nie widzieliśmy się szmat czasu, dokładnie od lata ubiegłego roku, kiedy z Mileną złożyliśmy Państwu wizytę[4].
składnia:
kolokacje:
(1.1) szmat drogi / gruntu / ziemi / stepu / puszczy / świata
(1.2) szmat czasu / dziejów / historii / życia
synonimy:
(1.1) kawał, połać
(1.2) kawał
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) obszar, odległość
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. białor. шмат- i шмат
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szmat” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Polityka, nr 32, Warszawa, 2000 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Seans, Stanisław Grochowiak, 1997 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.