skind (język duński)

menneskeskind (1.1)

dyreskind (1.1)

appelsinskind (1.3)

wymowa:

Dania: [ˈsgen]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) anat. skóra człowieka lub zwierzęcia

(1.2) kulin. skóra, skórka zwierzęcia

(1.3) bot. kulin. skórka owocu lub warzywa

(1.4) kożuch (np. na gotowanym mleku lub wywarze)

(1.5) skóra zerwana z martwego zwierzęcia w celu wyprawienia

(1.6) wygarbowana skóra zwierzęca

odmiana:

(1) et skind, skindet, skind, skindene

przykłady:

(1.1) Der er mange måder, hvorpå dyrene bliver udnyttede, ikke blot på grund af deres pels eller skind, men også for forskellige stoffer eller sekreter fra deres kroppe.^[1] → Zwierzęta są eksploatowane na wiele sposobów, nie tylko ze względu na swoje futro lub skórę, ale także z uwagi na różne pochodzące z ich ciał substancje lub wydzieliny.

(1.3) Pærens skind er rig på fibre og har masser af næringsstoffer, derfor anbefales det at spise frugten uskrællet. → Skórka gruszki jest bogata w błonnik i ma mnóstwo substancji odżywczych, zaleca się więc spożywanie tego owocu bez obierania.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) hud

(1.3) skræl

(1.5) bælg

(1.6) læder

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

kun være skind og ben / være skind og ben → skóra i kości • bange for sit skind → bać się o swoją skórę • i det bare skind → nago • man skal ikke sælge skindet før bjørnen er skudt → nie dziel skóry na niedźwiedziu • redde skindet → ratować własną skórę • våd til skindet → zmoknąć do suchej nitki

etymologia:

st.nord. skinn

uwagi:

źródła: